Suskun Ayakkab?

Çöp po?etlerinin yan?nda duran bu ayakkab?lar, huzurevine dü?tü?ü gecenin sabah?nda uyan?p da tavan? tan?maya çal??an ihtiyar gibi duruyordu. Orada; hiç al???k olmad??? buzdan duvarlar?n örgüledi?i koridorun en kuytusunda… Ad?: Suskun... Toparlak burnuna, yere yak?n ökçesine, gösteri?siz hâline ne de yak??m??t?: Suskun..Ayakkab?lar?n kar??s?nda durup onlara gurbete ç?kacak insan?n gözlerine bakar gibi e?ri bakan S?rr? Efendi… Sabaha kadar uyuyamayan, yata??nda bir sa?a bir sola dönen ama bir türlü zihnindeki sorulardan kurtulamayan y?llar?n emektar ayakkab? tamircisi…