Eroinle Dans

Piraye roman?n?n yazar?ndan hüzünlü ve bir o kadar da dü?ündürücü bir kitap "Çok ?a??racaks?n ama... Sana olan tutsakl???m buraya kadar Eroin! Vedala?mam?z?n zaman? geldi. Her ?ey ne güzel ba?lam??t? oysa... Yepyeni ufuklar açm??t?n önüme. Bulutlar?n üzerine ç?kar?p özgür b?rakm??t?n beni. Bamba?ka bir özgürlüktü bu; çevremdekilerden farkl? k?lan, s?k? s?k?ya ba?lanmaya de?er çekici, vazgeçilmesi güç bir büyü... As?l tutuldu?um da buydu galiba. Eros, dedim sana! A?k tanr?m oldun benîm. Mutluydum kollar?nda... Beni dansa kald?rd???nda, geri çeviremedim; tam tersine havalara uçtum sevincimden... Ayaklar?m?z?n uyumu harikayd?. Bana b?rakm??t?n kendini, istedi?im gibi yönetebiliyordum seni. Hep böyle sürecek sand?m... "...Tüm sorumlulu?u sana yüklemek haks?zl?k olur. Nereye sürüklendi?im belliydi, gene de ko?tum pe?inden. Can?mdaki can? çekip alman da ders olmad? bana. Senden kaçarken, sana s???nd?m. Yapt???m?z?n ölüm dans? oldu?unu bile bile, kollar?ndaki sarho?lu?umu sürdürdü?üm için ben de en az senin kadar suçlu de?il miyim? Ama bitti art?k... Ölüm dans? tek ki?iliktir! Bundan sonras?nda bana e?lik edemeyeceksin. Ölümüm senin elinden olmayacak Eroin! Bu zevki tatt?rmayaca??m sana..." Eroinle ölümüne dans! Bitti, deseniz de bir yerlerde sürüyor hâlâ. De?i?en, yaln?zca dans edenler...